Ιαδδούα

(4ος αι. π.Χ.). Ο τελευταίος Ιουδαίος αρχιερέας, σύγχρονος του Μεγάλου Αλεξάνδρου (Νεεμίας ιβ’ 11). Ο αδελφός του, Ι. Μανασσής, είχε παντρευτεί τη Νικασό, κόρη του διοικητή της Σαμάρειας, Σαναβαλέτη. Όταν οι πρεσβύτεροι της Ιερουσαλήμ τού ζήτησαν να διώξει την αλλόφυλη σύζυγό του, αυτός αρνήθηκε και μαζί με άλλους που συμμερίζονταν τις απόψεις του κατέφυγαν στον πεθερό του, Σαναβαλέτη, ο οποίος τον ανακήρυξε αρχιερέα και οικοδόμησε ναό στο όρος Γαριζείν. Σύμφωνα με την Παλαιά Διαθήκη, όταν ο Μέγας Αλέξανδρος, μετά την άλωση της Τύρου και της Γάζας, προχωρούσε προς την Ιερουσαλήμ, ο Ι. φόρεσε την αρχιερατική του στολή και τον προϋπάντησε έπειτα από προτροπή του Θεού. Όταν μάλιστα ο Αλέξανδρος έφτασε στα Ιεροσόλυμα, του έδειξαν το Βιβλίο τουΔανιήλ, όπου αναφερόταν ότι κάποιος Έλληνας βασιλιάς θα κατέλυε την περσική κυριαρχία. O Μέγας Αλέξανδρος έδειξε την ευνοιά του προς τους Ιουδαίους, επιτρέποντας την ελεύθερη εκτέλεση των θρησκευτικών καθηκόντων τους.